zaterdag 30 mei 2009

eendenpul!



'Pieppieppiepieieie', hoor ik. Een angstig hoog gepiep, vlakbij me. De planten bewegen! Wat is dat nu ineens zo in mijn tuin? Het ritstelt tussen het groen! Een beetje ongerust verschuif ik op mijn stoeltje in de zon. Weer dat gepiep! Het klinkt paniekerig. En dan komt ze te voorschijn, een eendenpul! 'Ooooh, wat schattig!' denk ik en houd me doodstil.
Onrustig loopt ze over het terras, waarbij haar zwemvliezen flapperdeflap-geluidjes maken. 'Ze zoekt haar moeder!' bedenk ik me. 'Ze is afgedwaald, zeker en vast komt ze uit het slootje hierachter. Ach, wat hubsch!' Ik hoor moedereend kwaken. Heel hard en een beetje bozig, zo van: 'waar zit je nou! Eendenpul!' Als een razende Roeland spurt ze mijn tuintje uit, terug naar de sloot. Daar hoor ik moeder blij kwaken, de kleine opgelucht piepen, wat geplons en gedoe en dan is het weer stil.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten