zaterdag 23 mei 2009

altijd netjes blijven


Met vorsende blik neemt hij mij op. Vanachter zijn dikbeglaasde bril kijkt hij me aan en zucht. Heel diep. 'Mevrouw', zegt hij, 'ik kan er ook niksandoen. Zij hierboven - en hij wijst naar het plafond - zij hierboven hebben 't zo besloten.' Nu is het mijn beurt om te zuchten. 'Is er dan echt niemand, nee echt niemand die me even helpen kan,' vraag ik en ik hoor de wrevel in mijn stem. Als een gedempt toetertje, zo klink ik. Nogmaals bladert hij door de papieren terwijl hij zijn bril op zijn voorhoofd duwt. Er ontstaat een sprankje hoop....... Zou hij toch...... Maar nee, hij legt mijn papieren op een keurig stapeltje, tikt het daarna op het tafelblad en geeft het terug. Teleurgesteld vertrek ik, maar desalniettemin zeg ik hem keurig gedag.

4 opmerkingen:

  1. Beleefdheid doet veel, maar niet alles. Dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het klinkt als ; het inchecken bij een hotel waarvan je eigenlijk weet dat het toch al fully booked is...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gelukkig was je niet zo beleefd dat je hem ook nog bedankt hebt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Gelukkig niet, nee, met zijn vorsende bril.

    BeantwoordenVerwijderen