Vannacht droomde ik dat ik de kaars vergeten was uit te blazen. Onrustig schoot ik wakker, zwaar van de slaap. Het liefst wilde ik rechtop zitten, maar dat lukte niet. Roerloos lagen ze daar, mijn benen en armen, mijn romp voelde als een zak cement. Alleen mijn hoofd kon ik bewegen, moeizaam draaide ik naar het geluid. Want ik hoorde je, echt, ik hoorde je. Op je fluwelen schoentjes sloop je door mijn kamer. 'Zsst Zsst Zsst', ging het over het zeil. Mijn schoenen bij de kachel verschoof je, toen je het cadeautje erin deed. Ik hoorde het, echt. Mijn ogen draaiden naar de tafel. Daar stond hij nog, de kaars, flakkerend en wel. 'Pppfff', hoorde ik. Even zag ik je rode volle lippen, in het oranje schijnsel. Terwijl ik de geur van pasgedoofde kaars opsnoof, verliet jij mijn kamer. Pas toen het een paar minuten doodstil was, wist ik dat je weg was en hervatte ik mijn droom.
Eng, maar wonderschoon! Was het geen droom=
BeantwoordenVerwijderenWas het niet wat je graag zou willen dromen? ;-)
BeantwoordenVerwijderendûh, hij isttertochnoghelemaal niet. Vanaf zaterdag mag je pas je schoen zetten. Tssssss. Je bent gewoon gefopt door de enge buurman.
BeantwoordenVerwijderenWat schrijf je toch prachtig.
BeantwoordenVerwijderenDit was ik!
BeantwoordenVerwijderencaricedewildt.nl
@@ Carice, dankjewel
BeantwoordenVerwijderenMarjolein, dat denk ik niet hoor
Heren, wat is een droom, wat niet?
en floepte het cadeautje zomaar weer weg? (Vroeg de moeder die het Sinterklaasjournaal volgt)
BeantwoordenVerwijderen