zondag 19 juli 2009

La Stampa

Kijk haar zitten, Kaatoo, krantje op schoot, zonnebril op ondanks dat ze binnen zit. Ze wacht, op hem, op de man die ze vanmorgen heeft leren kennen. 'Eerst nog even werken, honingpoesje', zei hij. 'Maar ik kom vanavond, wacht op me in de kerk tegenover het café. Ik ben er om acht uur. Dan neem ik je mee uit eten.'
De hele dag kon ze aan niks anders denken. Aan dat afspraakje van straks. Al om half acht zat ze hier, de krant heeft ze vier keer doorgenomen zonder ook maar één woord te lezen. Haar hart bonst verwachtingsvol. Vlinders fladderen door haar zongebruinde buikje. Fernando heet hij en ze viel op hem door hoe hij zijn espresso dronk. In één teug, daarna tuitte hij even zijn volle lippen, likte het restje koffie eraf en sloeg de La Stampa open. 'Oh', dacht ze, 'ook dat nog, hij leest de La Stampa.' Toen hij hem uit had, keek ze hem aan en vroeg in het Engels of ze de krant mocht lenen. Terwijl ze geen woord Italiaans spreekt, laat staan leest. Maar hij komt wel, straks, Fernando met de volle lippen. Oh, ze hoort hem aankomen.

2 opmerkingen: