
Nog geen halve minuut zat ik daar, in de Infrarood, toen ik haar voorbij zag schrijden. De nieuwe van mijn ex. Ca-Ro-La, Carola ja, zo heet ze. Ze liep daar heel alleen en overal waar ze liep, werd ze nagekeken vanwege haar.... ja, kijk maar naar de illu. Dat spreekt voor zich.
Ze heeft 'm van me afgepikt en nu ik haar zo zag, begreep ik zijn weloverwogen keuze. Daar kan ik mooi niet tegenop, tegen zulke....
'Wil je nog wel, Kaatoo', vroeg Saar, die mijn sippe gezicht zag. 'Jawel, ik blijf', gromde ik. En de rest van de dag deden we net of we elkaar niet zagen, Ca-Ro-La en ik. Maar dan keek ze dus wel zo, zoals op de illu.
Achteraf mag je dus blij zijn.
BeantwoordenVerwijderenAls 'ie voor zo'n sjachareinig smoelwerk ging...
poeh, *neemt snel een grote slok rose en schud haar haren*
BeantwoordenVerwijderenlaat maar los Katoo...alles is ijdelheid
Daarom, Anders, daarom.
BeantwoordenVerwijderenSiersje, ja, alles, bij mij niet hoor.